January 18, 2008

က်ိန္းေသေနေသာ ရင္ဖြင့္သံ

Unknown | 9:46 PM | |

အခ်စ္မွာ
လိမ္းေဆးကုိ ေသာက္ေဆးနဲ႔မွားယြင္းမိသူ။
သံစဥ္မဲ့ မင္းေရးခဲ့တဲ့
အေတြးလွလွ ကဗ်ာတစ္ပုဒ္ကုိငါလြမ္းတယ္။
အလြမ္းေတြက
အလြမ္းေတြကုိ ျပန္လြမ္းတဲ့အထိ
ႏွလုံးသားေရလည္အုံၾကီးစုတ္ကြဲတဲ့အထိေပါ့။


တုိ႔ေတြ တည္ေဆာက္ခဲ့ၾကတယ္
အရင္းကေန အဖ်ားအထိေပါ့
ဒီလုိတည္ေဆာက္မႈမွာ
စြန္းစြန္းထင္းထင္းေတြျဖစ္ခဲ့ပါသလား..
ေမွာက္ေမွာက္မွားမွား
စြပ္ေၾကာင္းၾကီးေတြနဲ႔လား...
ဒါမွမဟုတ္
ပ်က္ပ်က္ယြင္းယြင္း အပ်က္အစီးေတြနဲ႔လား
ျမင့္ျမင့္မားမား အမွားအျပစ္ေတြလား....
...... ..... .... ... ...
ဒီေလာက္မြန္းၾကပ္မယ္မွန္းသိရင္ (အစကတည္းက)
အသက္ရႈတတ္ေအာင္
ငါမသင္ခဲ့ပါဘူး။

ဘ၀ဆုိတာဘာလည္း
ကံၾကမၼာဆုိးကုိ အဆင္းဘီးတပ္ေပးတဲ့ပုဂၢိဳလ္လား။
ေသခ်ာတာကေတာ့ ဂစ္တာလုိ
တင္းလုိက္ေလွ်ာ့လုိက္
ပုတ္လုိက္ခတ္လုိက္နဲ႔
မသာယာေတာင္ အသံညီဖုိ႔ေတာ့လုိမယ္။

ခ်စ္သူ
ညျပာျပာကုိေပြ႔ပုိက္ၿပီး ေလွ်ာက္တဲ့လမ္း
ေဆာင္းေလညွင္းအသြဲ႔မွာ
မင္းပါမလာႏုိင္ခဲ့ဘူး...။

တစ္စုံတေယာက္က တစ္စုံတရာကုိ ေစာင့္ရသလုိမ်ဳိး
တစ္စုံတရာက တစ္စုံတေယာက္ကုိ ထားခဲ့သလုိမ်ဳိးနဲ႔
နင့္နဲေၾကကြဲၾကဦးေပါ့...။


ျပည့္စုံ

2 comments:

Anonymous said...

တစ္စံုတရာကို ၾကယ္ေၾကြေအာင္ မလုပ္ဘဲ တစ္စံုတေယာက္က ၾကယ္ေၾကြသလို ေၾကြၾကေနျပီလား ျပည္စံုရယ္...

su wai said...

ျပည္႔စံုရဲ႕ ရင္ဖြင္႔သံကဗ်ာေလးကို ဖတ္ၿပီး `တစ္စံုတစ္ရာဟာ ၾကယ္ေတြေၾကြေအာင္ ျပဳလုပ္ေပးေနတယ္...´ဆိုတဲ႔ သီခ်င္းေလးကို သြားသတိရမိတယ္။ ဘ၀ကို ဂစ္တာႀကိဳးညွိသလို အေလွ်ာ႔အတင္းေတြနဲ႔ balance ညီေအာင္ ညွိေပးဖို႔ လိုတာေတာ႔ အမွန္ပါပဲ။ အထူးသျဖင္႔ေတာ႔ စိတ္ကိုေပါ႔ေလ...။

ျပည့္စုံ © 2013. All Rights Reserved | Powered by:Blogger

Designed by:Windroidclub