February 29, 2008
ခ်ယ္ရီၿမိဳ႕
ပိေတာက္နဲ႔ ခ်ယ္ရီမဟုတ္ေပမဲ့
တေယာက္တနယ္ဆီ
တစ္ေတာလုံး ေ၀ေနတာေတာင္
ငါ့ရင္ထဲ တေတာင္လုံးမႈိင္းလုိ႔
ျမဴႏွင္းေတြေၾကာင့္လား
ေငြႏွင္းမႈန္ေတြေၾကာင့္လား
ရာသီဥတုေၾကာင့္လား
ေသခ်ာပါတယ္….
ငါ အရမ္းသတိရေနတယ္
ခ်ယ္ရီ……
ခ်ယ္ရီ နင္ငုိေနတယ္
ခ်ယ္ရီရယ္ ငါစြန္႔ခြာခဲ့တာမဟုတ္
အနာဂတ္အတြက္ ငါ ခဏေ၀းေနခဲ့ပါတာ
ေသခ်ာပါတယ္….
ဒီအခ်ိန္ ျမက္ခင္းျပင္အျပည့္ နင္ေၾကြေနၿပီ
ငါ သတိရတယ္
ေၾကြေနတဲ့ နင့္ရင္ခြင္ထက္
ငါေမွးစက္ခဲ့ဘူးတယ္
ဂီတနဲ႔ ေျဖသိမ့္မရ
သံစဥ္နဲ႔ ေဖာ္က်ဴးလုိ႔မရ
ကဗ်ာနဲ႔ပဲ ငါငုိေၾကြးပါရေစ….။
ျပည့္စုံ
သည္ကဗ်ာသည္ က်ေနာ္တခါမွမေရာက္ဘူးေသာ လြမ္းေမာဖြယ္ရာ ေမာရွမ္းျပည္ကုိ ခ်ယ္ရီပန္းျဖင့္ စိတ္ကူးပုံေဖာ္ထားပါသည္။ အဘယ့္ေၾကာင္ဆုိေသာ္ က်ေနာ့္သူငယ္ခ်င္းျဖစ္သူ ZHC သူကအခုစကၤာပူမွာအလုပ္လုပ္ေနေသာ သူငယ္ခ်င္းက သူအရမ္းသတိရတဲ့ ျမန္မာျပည္အတြက္ ကဗ်ာတပုဒ္စပ္ဆုိေပးပါဆုိလုိ႔.. စပ္ဆုိေပးရတဲ့အတြက္ အမွားအယြင္း အလြဲအေခ်ာ္ ျဖစ္ေကာင္းျဖစ္လိမ့္မည္ ဒါေပမယ့္ ျဖည့္ၿပီးခံစားေပးပါ…. ဘာျဖစ္လုိ႔လည္းဆုိေတာ့ သူအရမ္းခံစားေနရတယ္… ခ်ယ္ရီပင္နဲ႔ေ၀း… ေတာင္ျပာတန္းနဲ႔ေ၀း အားလုံးရဲ့အေ၀းမွာ ……. သူ႔လုိပဲ ေျဖသိမ့္မရ ေ၀ဒနာေတြအားလုံးမွာ ကုိယ္စီကုိယ္စီရွိၾကမယ္ဆုိတာ… က်ေနာ္နားလည္ပါတယ္.. က်ေနာ္လည္းထုိ႔အတူ ထပ္တူခံစားရတယ္…
စာဖတ္သူ သူငယ္ခ်င္းမိတ္ေဆြမ်ားလည္း ခံစားရမယ္ဆုိရင္ က်ေနာ္သိခြင့္ရွိမလား…. ထပ္တူလား….. သုိ႔မဟုတ္… ထုိ႔ထက္ပုိလား…. သုိ႔မဟုတ္ ……..
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
322 comments:
«Oldest ‹Older 401 – 322 of 322Post a Comment