ည ....
သစ္ပင္ရိပ္ေတြက
ေၾကာက္စရာသတၱ၀ါႀကီး
ကုန္းရုန္းထၾကြေနသလုိ
စိတ္ရုိင္းေတြကုိ လႈံ႔ေဆာ္လုိ႔
အမွားေတြ က်ဴးလြန္ဖုိ႔အတြက္
ညဟာ ညပီသလြန္းခဲ့တယ္။
အိမ္မရတဲ့... ည
မအိပ္ရတဲ့... ည
တိမ္သားကင္းစင္ေပမယ့္
ၾကယ္ေတြမစုံတဲ့... ည
ေျခလွမ္းေတြ တုံ႔ဆုိင္း
အေတြးေတြ အုံ႔မႈိင္း
ေသခ်ာပါတယ္.....
နာဂစ္ရဲ႕ ၀ါးၿမိဳမႈေၾကာင့္
အလင္းႏွစ္ သန္းေပါင္းမ်ားစြာအထိ
ေၾကကြဲၾက
ငုိေၾကြးၾက
ပူေဆြးေနၾကရအုံးမွာပါ.....။
6 comments:
ဒီ ည ေတြ အျမန္ဆံုး လြန္ေျမာက္ပါေစဗ်ာ ၊
အဲဒီညေတြမွာ ခ်မ္းရွာလို႔ အကြယ္အကာရွာရင္း
ဆာရွာလို႔ ဝမ္းဗိုက္ေတြဟာရင္း
တြယ္ရာမဲ႔ရွာလို႔ ကူကယ္ရာရွာရင္း
ဒင္းတို႔ကေလးေတြ
ငိုေန ရိႈက္ေနၾကဦးမလား
ကဗ်ာေလး တအားေကာင္းတယ္
မုန္းတိုင္းတိုက္တုန္းက အရမ္းကို ေၾကာက္ဖို႔ေကာင္းတယ္
ခုလိုျပန္႔လြင္႔ျခင္းညေတြ အျမန္ကုန္ဆံုးနိုင္ပါေစရွင္...။
Very good poems
ကဗ်ာေလးေကာင္းတယ္။ဒီလုိညမ်ိဳးေတြဘယ္ေတာ့မွ
ထပ္မၾကံဳၾကပါေစဖို႕ဆုေတာင္းရမယ္ေနာ္........
Post a Comment