May 30, 2008

ျပန္႔လြင့္ျခင္း

ည ....
သစ္ပင္ရိပ္ေတြက
ေၾကာက္စရာသတၱ၀ါႀကီး
ကုန္းရုန္းထၾကြေနသလုိ
စိတ္ရုိင္းေတြကုိ လႈံ႔ေဆာ္လုိ႔
အမွားေတြ က်ဴးလြန္ဖုိ႔အတြက္
ညဟာ ညပီသလြန္းခဲ့တယ္။

အိမ္မရတဲ့... ည
မအိပ္ရတဲ့... ည
တိမ္သားကင္းစင္ေပမယ့္
ၾကယ္ေတြမစုံတဲ့... ည
ေျခလွမ္းေတြ တုံ႔ဆုိင္း
အေတြးေတြ အုံ႔မႈိင္း
ေသခ်ာပါတယ္.....
နာဂစ္ရဲ႕ ၀ါးၿမိဳမႈေၾကာင့္
အလင္းႏွစ္ သန္းေပါင္းမ်ားစြာအထိ
ေၾကကြဲၾက
ငုိေၾကြးၾက
ပူေဆြးေနၾကရအုံးမွာပါ.....။
အခ်ိန္ -

6 comments:

  1. RePublicJune 1, 2008 at 9:55 PM

    ဒီ ည ေတြ အျမန္ဆံုး လြန္ေျမာက္ပါေစဗ်ာ ၊

    ReplyDelete
  2. မြန္June 2, 2008 at 1:29 PM

    အဲဒီညေတြမွာ ခ်မ္းရွာလို႔ အကြယ္အကာရွာရင္း
    ဆာရွာလို႔ ဝမ္းဗိုက္ေတြဟာရင္း
    တြယ္ရာမဲ႔ရွာလို႔ ကူကယ္ရာရွာရင္း
    ဒင္းတို႔ကေလးေတြ
    ငိုေန ရိႈက္ေနၾကဦးမလား

    ReplyDelete
  3. AnonymousJune 2, 2008 at 10:53 PM

    ကဗ်ာေလး တအားေကာင္းတယ္
    မုန္းတိုင္းတိုက္တုန္းက အရမ္းကို ေၾကာက္ဖို႔ေကာင္းတယ္

    ReplyDelete
  4. einJune 4, 2008 at 2:39 AM

    ခုလိုျပန္႔လြင္႔ျခင္းညေတြ အျမန္ကုန္ဆံုးနိုင္ပါေစရွင္...။

    ReplyDelete
  5. khinemratheinJune 4, 2008 at 3:47 PM

    Very good poems

    ReplyDelete
  6. AnonymousJuly 6, 2008 at 7:18 AM

    ကဗ်ာေလးေကာင္းတယ္။ဒီလုိညမ်ိဳးေတြဘယ္ေတာ့မွ
    ထပ္မၾကံဳၾကပါေစဖို႕ဆုေတာင္းရမယ္ေနာ္........

    ReplyDelete

မိတ္ေဆြရဲ့ အမွတ္တရ မွတ္ခ်က္ေလးအတြက္ ေက်းဇူးအထူးတင္ရွိပါတယ္.. :)