စကားႀကီးဆယ္မ်ဳိး

လူ႔ေလာကမွာ ေလာကနဲ႔သဟဇာတျဖစ္ေအာင္ ေျပာတတ္ဆုိတတ္ ေနတတ္ထိုင္တတ္တဲ့အရည္အခ်င္းေတြလုိပါတယ္။စကားေျပာေကာင္းတုိင္းလည္း အရာရာမွာ အဆင္ေျပတယ္လုိ႔ေတာ မဆုိလုိပါဘူး။လူဆုိတာ ခ်စ္သူခင္သူမုန္းသူေတြကေတာ့ ရွိၾကစၿမဲပါ။ ဘယ္ေနရာဘဲျဖစ္ျဖစ္ ေျပာတတ္ဆုိတတ္ေတာ့ လုပ္ငန္းကုိင္ငန္းနယ္ပယ္မွာအေထာက္ အကူအျဖင့္ပုိအဆင္ေျပပါတယ္။ အဲဒါေၾကာင့္ ျပတ္ျပတ္သားသားေျပာရမယ့္ အေျခအေနမွာ၊ျပတ္ျပတ္သားသားေျပာ။ မယုတ္မလြန္ ေျပာရမယ့္ေနရာမွာ မယုတ္မလြန္ေျပာ။ ႏိႈက္ႏႈိက္ခၽြတ္ခၽြတ္ေျပာရမယ့္ေနရာမွာ၊ ႏႈိက္ႏႈိက္ခၽြတ္ခၽြတ္ေျပာ တတ္ဖုိ႔လုိပါတယ္။ ဘာျဖစ္လုိ႔လည္းဆုိေတာ့ “မေျပာတတ္ေတာ့ ဆဲသလုိတဲ့” “စကား စကားေျပာပါမ်ား စကားထဲကဇာတိျပတဲ့ ”၊ “စကားမ်ား အမွားပါတဲ့။” “ၾကမ္းကၽြံရင္ႏႈတ္ရတယ္၊ စကားကၽြံရင္ႏႈတ္မရတဲ့” “စကားေနာက္ တရားပါတဲ့”အစရွိတဲ့ စကားပုံေတြကေတာ့ အမ်ားၾကီးပါဘဲ။

လူတစ္ဦးတစ္ေယာက္အေပၚ၊ ကုိယ္ေျပာသမွ်နား၀င္ေအာင္ လက္ခံေအာင္ေျပာႏုိင္ဆုိႏုိင္တာ အရည္အခ်င္းတစ္ခုပါ။ ဒါေပမယ့္္ အဲဒီအရည္အခ်င္းကိုေတာ့ အလြဲသုံးစားေတာ့ မလုပ္မိေစရန္။ မေကာင္းတဲ့ဘက္မွာ မသုံးမိေစရန္ပါ။ အဲဒီေတာ့ စကားေျပာေကာင္းေအာင္ စာမ်ားမ်ားဖတ္၊ ဗဟုသုတမ်ားမ်ားရွာ က်ေနာ္တုိ႔ျမန္မာနယ္ပယ္မွာဆုိ စကားၾကီးဆယ္မ်ဳိးဆုိတာရွိပါတယ္ အဲဒီ စကားၾကီးဆယ္မ်ဳိးကုိ ေလ့လာမွတ္သားထားမယ္ဆုိရင္... အစဥ္ေျပေစႏုိင္ပါတယ္။ သိၿပီးသားဖတ္ၿပီးသားသူေတြလည္း ပုိၿပီးမွတ္မိသြားေအာင္ မသိသူေတြ မဖတ္ရေသးသူေတြလည္သိရွိႏုိင္ေစရန္။ ေလ့လာႏုိင္ရန္ အေထာက္အကူျဖစ္ႏုိင္ေစရန္ ကူးယူတင္ျပေပးလုိက္ပါတယ္..။


စကားႀကီးဆယ္မ်ဳိး

ေရကူးညာတင္၊ေကာက္ပင္ရိတ္လွီး၊ ေရစီးေဖာင္ဆန္၊အုိးတန္ဆန္ခပ္၊ ဆီပြတ္က်ည္ေပြ႔၊ ဆင္ေ၀ွ႔ရန္ေရွာင္၊ ေတာင္သူယာခုတ္၊ ၾကက္ဆုတ္ခြပ္ပစ္၊ ေရစစ္ကရား၊ ခတ္တင္ေမာင္းနင္း၊ ဆုိျခင္းစကား “ဤဆယ္ပါး” ။

၁။ ေရကူးညာတင္ေျပာနည္း

ျမစ္တစ္ဖက္မွ အျခားတစ္ဖက္သုိ႔ ကူးသည့္အခါ ျမစ္ညာဘက္မွ စ၍ ကူးမွသာ၊ လုိရာသုိ႔ ေရာက္သလုိ၊ စကားေျပာသည့္အခါလည္း၊ လုိရာေရာက္ေအာင္ အထက္က တင္ကူး၍ ေျပာနည္းကုိေခၚသည္။

၂။ ေကာက္ပင္ရိတ္လွီးေျပာနည္း

စပါးရိတ္သည့္အခါ တစ္ႏုိင္စာ ေကာက္ပင္အခ်ဳိ႕ကုိ လက္တစ္ဖက္ျဖင့္ ပုိင္ပိုင္ႏုိင္ႏုိင္ ဆုပ္ကုိင္ၿပီးမွ၊ အျခားလက္တစ္ဖက္က၊ တံစဥ္ျဖင့္ ပင္ရင္းမွ ရိတ္ျဖတ္ရသကဲ့သုိ႔၊ စကားေျပာရာတြင္လည္း၊ တဖက္လူ၏စကားကုိ သိမ္းက်ဳံးဖမ္းဆုပ္ၿပီး အေျခအျမစ္ကုိင္၍ ေျပာနည္းကုိ၊ ေကာက္ပင္ရိတ္လွီး ေျပာနည္းဟုေခၚ၏။

၃။ ေရစီးေဖာင္ဆန္ေျပာနည္း

အညာဆန္ေဖာင္ၾကီးသည္ လုိသမွ်ကုိ တင္ေဆာင္၍ ျဖည္းညင္းသာသာ ဆန္တက္လာသျဖင့္ လုိရာခရီးကုိ ေရာက္သကဲ့သုိ႔ စကားအရာတြင္လည္း၊ ဥပမာ ဥပေမယ် တုိ႔ျဖင့္ ျဖည္းညင္းသာယာစြာ လုိရာေရာက္ေအာင္ ေျပာျခင္းသည္၊ ေရစီးေဖာင္ဆန္ေျပာနည္း ျဖစ္၏။

၄။ အုိးတန္ဆန္ခပ္ေျပာနည္း

ထမင္းခ်က္ရာတြင္ သူ႔အုိးႏွင့္သူ႔ဆန္တန္ရုံ၊ အေနေတာ္ထည့္ခ်က္မွ ႏူးနပ္စြာစားသုံးရသကဲ့သုိ႔ စကားကုိ မယုတ္မလြန္ႏွင့္လုိရာေရာက္ေအာင္ ေျပာဆုိျခင္းကုိ အုိးတန္ဆန္ခပ္ေျပာနည္းဟုေခၚ၏။

၅။ ဆီပြတ္က်ည္ေပြ႔ေျပာနည္း

ဆီးဆုံထဲတြင္ ႏွမ္း သုိ႔မဟုတ္ ေျမပဲထည့္၍ က်ည္ေပြ႔ျဖင့္ အထပ္ထပ္ပြတ္မွ ဆီထြက္သကဲ့သုိ႔ ကုိယ့္စကား ေအာင္ျမင္ေအာင္ အထပ္ထပ္ေျပာျခင္းကုိ ဆီပြတ္က်ည္ေပြ႔ေျပာနည္းဟု ေခၚ၏။

၆။ ဆင္ေ၀ွ႔ရန္ေရွာင္ေျပာနည္း

ဆင္ေ၀ွ႔ရန္ အလုိက္ခံရသည့္အခါ၊ လြတ္ရာေရွာင္ေျပးလွ်င္လြတ္ႏုိင္သကဲ့သုိ႔၊ စကားအရာတြင္လည္း ေဘးအႏၱရာယ္ျဖစ္ေစမည့္ စကားကုိေရွာင္လႊဲေျပာဆုိျခင္းသည္၊ ဆင္ေ၀ွ႔ရန္ေရွာင္ေျပာနည္းျဖစ္ေပသည္။

၇။ေတာင္သူယာခုတ္ေျပာနည္း

ေတာင္သူတုိ႔သည္ ယာခုတ္သည့္အခါ ေရွးဦးစြာ ခ်ဳံႏြယ္ရွင္းလင္းၿပီးမွ၊ သစ္ပင္ၾကီးမ်ားကုိ ခုတ္လွဲၾကသကဲ့သုိ႔ စကားအရာတြင္လည္း စကားငယ္မ်ားကုိဦးစြာေျပာၿပီးမွ စကားၾကီးမ်ားကုိေျပာလ်က္၊ အႏုိင္ယူျခင္းကုိ ေတာင္သူယာခုတ္စကားေျပာနည္းဟုေခၚ၏။

၈။ ၾကက္ဆုတ္ခြပ္ပစ္ေျပာနည္း

ၾကက္ခြပ္မည္ျပဳေသာအခါ ေနာက္ဆုတ္ဟန္ျပဳၿပီးမွ စီး၍ခြပ္သကဲ့သုိ႔ စကားအရာတြင္လည္း သူ႔အလုိကုိ ဦးစြာလုိက္ေလ်ာၿပီးမွ စီးသာေသာအခါ စီး၍ ေျပာျခင္းကုိ ၾကက္ဆုုတ္ခြပ္ပစ္ေျပာနည္းဟုေခၚ၏။

၉။ ေရစစ္ကရားေျပာနည္း

ေရစစ္ေသာ ဓမကရုိဏ္ကုိေရတြင္ႏွစ္၍ ေရျပည့္လွ်င္အေပါက္ကုိလက္ျဖင့္ ပိတ္ယူပါက၊ ေရမထြက္ႏုိင္သကဲ့သုိ႔၊ တဖက္လူ၏ စကားကုိ၊ ပိတ္မိေအာင္ေျပာျခင္းသည္၊ ေရစစ္ကရားေျပာနည္းျဖစ္၏။

၁၀။ ခက္တင္ေမာင္းနင္းေျပာနည္း

တဖက္လူ၏ စကားကုိဟုတ္၏လည္းမဆုိ မဟုတ္၏လည္းမျငင္းဘဲ၊ မတင္မက် ေျပာေသာစကားသည္ ခက္တင္ေမာင္းနင္းေျပာနည္းျဖစ္၏။