ကုိယ္ေကာင္းမႈျပဳတဲ့အခါေတာ့
တေလာကလုံးသိေစခ်င္ၾကတယ္။
ကုိယ္ကမေကာင္းတာျပဳလုပ္တဲ့အခါၾကေတာ့
တေလာကလုံး မသိေစခ်င္ၾကဘူး။
ရင္ခုန္လုိက္တုိင္း
အသက္ရႈလုိက္တုိင္း
နာက်ည္းမႈေတြေမ့ေပ်ာက္မရေတာ့ဘူး။
ညစ္ေထးမႈေတြသာ တေန႔တျခား
တုိးတုိးလာတယ္ တဘ၀လုံးလုံးလုိပါပဲ။
အဖူးရယ္ အညႊန္႔ရယ္လုိ႔ ေ၀ဆာလန္းဆန္းခြင့္မရွိ
အိမ္မက္မက္တာေတာင္ မေျဖာင့္တန္းခဲ့။
ဒီကမၻာႀကီးေပၚမွာ
က်ေနာ္တုိ႔ဘယ္ေလာက္ၾကာၾကာေနရမွာလဲ
ဒီလုိ တဖက္သတ္သာ စိမ္းလန္းခြင့္ရွိတဲ့
ဒီေတာအုပ္ထဲမွာ က်ေနာ္တုိ႔ဘာလုိ႔ဆက္အသက္ရွင္ေတာ့မွာလဲ။
ဘ၀ေတြကုိ
ေကာ္ဖီမစ္တခြက္လုိ
စိတ္ရွိလက္ရွိ အေမႊေႏွာက္ခံေနရမွာလား။
ဘယ္ေလာက္ စစ္ခင္းရအုံးမွာလည္း
ဘယ္ေလာက္ ေျဖရွင္းရအုံးမွာလည္း
အမွန္တရားေတြ႔ဖုိ႔အတြက္
လူသားရပုိင္ခြင့္ေတြအတြက္...။
ေသခ်ာပါတယ္
ဒါဏ္အရာ အျပင္းဆုံးလူသားေတြအတြက္
ႏွလုံးသားေတြ သစ္ငုတ္တုိျဖစ္ေနပါေစ
ေျမၾကီးထဲမွာ အျမစ္ရွိေနသေရြ႕
ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ ရြက္သစ္ေတြက စိမ္းစုိရွင္သန္ဆဲပါ။
ျပည့္စုံ
5 comments:
WOW!!
အေတြးေတြက ခပ္ရင့္ရင့္ပါလား ကိုျပည့္စံုေရ
ဘ၀ကို ေကာ္ဖီတစ္ခြက္လို စိတ္တိုင္းက် ေမႊေႏွာက္တာ မခံခ်င္ရင္ ေကာ္ဖီမစ္ မျဖစ္ေအာင္ ေနေပါ့ကြ.. ေကာ္ဖီက သက္မဲ့ေလ.. စိတ္ၾကိဳက္ လုပ္လိုပရတာေပါ့.. ကိုယ္က သက္၇ွိဆိုေတာ့ သူလာေမႊရင္ေတာင္ ျပန္ခုခံႏိုင္ပါေသးတယ္ မဟုတ္ဘူးလား အကို၇ျ့
အသက္မဲ႔စိမ္းလန္းျခင္း… တဲ႔ ။ `အဖူးရယ္ အညြန္႔ရယ္လို႔ ေ၀ဆာစိမ္းလန္းခြင္႔မရွိ … အိပ္မက္တာေတာင္ မေျဖာင္႔တန္းခဲ႔ … ´ တဲ႔ ။ စကားလံုးေတြ သံုးႏႈန္းထားတာ ေကာင္းလွခ်ည္လား ျပည္႔စံုရယ္ … ။ ႏွလံုးသားေတြ သစ္ငုတ္တုိျဖစ္ေနေပမယ္႔ ျပည္႔စံုေျပာတဲ႔အတိုင္း ေမွ်ာ္လင္႔ခ်က္ရြက္သစ္ေတြက ရင္ထဲမွာေတာ႔ တိုးထြက္ေနတုန္းပါပဲ … ။
ကိုၿပည့္ အိပ္မက္ေတြမေၿဖာင့္ေပမဲ့ ရွိတဲ့အၿမစ္နဲ႔ ထိုးထြက္မယ္။
ဒီကမၻာႀကီးေပၚမွာ
သိပ္မၾကာခင္ အပင္အားလုံး
ညီတူညီမွ် စိမ္းလန္းခြင့္ရွိတဲ့
ေတာအုပ္ေလးကုိ ျမင္ေတြ႔ရေတာ့မွာပါ။
ဒီလုိ တဖက္သတ္သာ စိမ္းလန္းခြင့္ရွိတဲ့
ဒီေတာအုပ္ထဲမွာ က်ေနာ္တုိ႔ဘာလုိ႔ဆက္အသက္ရွင္ေတာ့မွာလဲ။
ဘ၀ေတြကုိ
ေကာ္ဖီမစ္တခြက္လုိ
စိတ္ရွိလက္ရွိ အေမႊေႏွာက္ခံေနရမွာလား။
အေတြးေတြ အေရးေတြ မိုက္လွခ်ည္လားဗ်။ နိဂံုးကလဲမိုက္တယ္ဗ်ာ။ မာန္ပါတယ္။ ကဗ်ာေလးၾကိဳက္တယ္။
Post a Comment