Article

သံဃာေတာ္ေတြ ေရာက္ခဲ့ရတဲ့ ငရဲခန္း

ေဟာတိုက္ပံုစံ အခန္းဟာ ေယဘုယ်အားျဖင့္ က်ယ္၀န္းတယ္လို႔ ေျပာႏိုင္ေပမယ့္ ေပ ၃၀ ၊ ေပ ၇၀ ေလာက္ရွိတဲ့ အဲဒီအခန္းထဲမွာ သံဃာနဲ႔အရပ္သား စုစုေပါင္း ၇၀၀ေက်ာ္အတြက္ကေတာ့ အသက္ရႈစရာေနရာမရေလာက္ ေအာင္ကို က်ဥ္းေျမာင္းၾကပ္တည္းလွတယ္လို႔ အသက္ ၃၃ ႏွစ္အရြယ္ သံဃာတပါးျဖစ္တဲ့ အရွင္စႏၵာ၀ရ ကေျပာ ျပပါတယ္။

“ဦးပဥၹင္းတို႕ေနရတာ အရမ္းဒုကၡေရာက္တယ္၊ ကိုယ္ေတာ္ေတြနဲ႔ လူေတြေရာႁပြတ္သိပ္ျပီး တေနရာစာ ထိုင္ရံု ေလာက္ပဲ ရတယ္၊ အဲဒီအခန္းထဲမွာေနခဲ့ရတဲ့ ၈ ရက္မွာ သံဃာနဲ႔လူတခ်ိဳ႕ဆုံးပါးတာျမင္ခဲ့ရတယ္၊ အာဟာရ ျပတ္တဲ့ ဒဏ္နဲ႔ အခန္းရဲ႕ အပူအေအး မညီမွ်မႈေၾကာင့္လို႔ ထင္တယ္” ဟု ပိန္းခ်ံဳးခ်ိနဲ႔ျပီး အားအင္ ျပတ္လပ္ေနတဲ့ ၾကားက အရွင္စႏၵာ၀ရဟာ ေလသံေဖ်ာ့ေဖ်ာ့နဲ႕ ေျပာျပပါတယ္။

အရွင္စႏၵာ၀ရဟာ စက္တင္ဘာလ ၂၆ ရက္ေန႔ ညသန္းေခါင္ခ်ိန္မွာ စစ္အစိုးရရဲ႕ ဖမ္းဆီး ခ်ဳပ္ေႏွာင္ျခင္းကို ခံခဲ့ရျပီး ေအာက္တိုဘာ ၅ ရက္ေန႔မွာ ျပန္လြတ္လာခဲ့တာ ျဖစ္ပါတယ္။

စစ္အစိုးရက သံဃာေတာ္ေတြနဲ႔ ဆႏၵျပပြဲမွာ ပါ၀င္သူေတြကို စက္တင္ဘာလ၂၆ ရက္ေန႔မွာ စတင္ဖမ္းဆီးခဲ့ျပီး အင္းစိန္ စက္မႈလက္မႈသိပၸံ (ဂ်ီတီအိုင္) ေက်ာင္းေဟာင္း၊ က်ိဳကၠဆံရဲရိပ္သာ၊ ေမွာ္ဘီရဲတပ္ရင္း၊ က်ိဳက္၀ိုင္း ေအာင္သေျပ၊ သံလ်င္ ရဲတပ္ရင္း စတဲ့ ေနရာ ငါးေနရာမွာ ခြဲထားခဲ့တယ္လို႔ ျပန္လြတ္လာသူေတြရဲ႕ ေျပာျပခ်က္ အရ သိရပါတယ္။ ေနရာ တေနရာမွာ သံဃာနဲ႔လူ စုစုေပါင္း အနည္းဆံုး ၁ ေထာင္ကေန ၂ ေထာင္ေက်ာ္ ေလာက္ ထားရွိတယ္လို႔လည္း ရဲ၀န္ထမ္းတဦးက ေျပာျပပါတယ္။

စက္မႈလက္မႈ သိပံၸေက်ာင္းေဟာင္းေနရာရဲ႕ အခန္းက်ယ္ၾကီးတခုထဲမွာေတာ့ စုစုေပါင္း သံဃာအပါး ၅၀၀ ေက်ာ္ အမ်ိဳးသားေပါင္း ၂၀၀ ေက်ာ္တို႔နဲ႔အတူ ေန႔စဥ္ ၾကပ္ၾကပ္သိပ္သိပ္ေနထုိင္ခဲ့ရတယ္လို႔ ဦးပဥၹင္း အရွင္စႏၵာ၀ရက ေျပာပါတယ္။ ပထမ ၁ ရက္၂ ရက္မွာ တခန္းလံုးအတြက္ ေရသန္႔ဘူးၾကီး ၁ ဘူးသာ ေပးထားခဲ့ျပီး ေနာက္ပိုင္းမွာေတာ့ သံုးဘူး ေပးခဲ့ေပမယ့္ ေရခ်ိဳးခြင့္၊ တကိုယ္ေရသန္႔ရွင္းေရးလုပ္ခြင့္မရွိတဲ့အျပင္ အညစ္အေၾကးစြန္႔ျခင္းကိစၥကိုလည္း ႂကြပ္ႂကြပ္ အိတ္ထဲထည့္ စြန္႔ခိုင္းခဲ့တဲ့အတြက္ အခန္းထဲမွာ အနံ႔အသက္ဆိုးေတြက အျမဲ ျပည့္ေနခဲ့တယ္ လို႔ ဦးပဥၹင္းကေျပာျပပါတယ္။

အာဏာပိုင္ေတြက သံဃာေတြကို အာရံုဆြမ္းမကပ္တဲ့အျပင္ ေန႔ဆြမ္းကိုလည္း ေန႔လယ္ ၂ နာရီမွသာ ကပ္တယ္လို႔ ဆိုပါတယ္။ အခန္းထဲမွာ ေအာက္ကသံမံတလင္းေပၚကို သဲျဖဴးထားျပီးေရျဖန္းထားတဲ့အတြက္ ကိုယ္ေတာ္ေတြနဲ႔ လူတခ်ိဳ႕ဟာ ေလးရက္အတြင္း ဖ်ားနာတာ၊ အာဟာရျပတ္တာေတြကို ခံစားလာရတယ္ လို႔လည္းသိရပါတယ္။

ဖမ္းဆီးခံေနရတဲ့ သံဃာေတာ္ေတြကို လူ၀တ္လဲခိုင္းခဲ့ေပမယ့္ ကိုယ္ေတာ္တခ်ိဳ႕က ေခါင္းမာမာနဲ႔ ျငင္းဆန္ ဆႏၵျပခဲ့ ေသးတယ္လို႔ ဦးပဥၹင္းတပါးကလည္း ေျပာျပပါတယ္။ တခ်ိဳ႕သံဃာေတြကို တပါးခ်င္းစီ ဆြဲထုတ္ ေခၚသြားျပီး လူ၀တ္အတင္း လဲခိုင္းခဲ့တယ္လို႔ ဦးပဥၹင္းက ဆုိပါတယ္။

“ဦးပဥၹင္းကို သကၤန္းေတြ ဆြဲခြၽတ္ၾကတယ္၊ ဒါေပမယ့္ ဦးပဥၹင္းက စိတ္ထဲမွာ ငါဟာ သံဃာပဲလို႔ပဲ ထားတယ္၊ စိတ္ကိုမခ် လိုက္ဘူး၊ စိတ္မခ်သေရြ႕ေတာ့ ဦးပဥၹင္းတို႔ဟာ သူတို႔ ဘယ္လိုလုပ္လုပ္သံဃာပါပဲ၊ သကၤန္းေတြ ဆြဲခြၽတ္ၾကရံုနဲ႔ေတာ့ သိကၡာမက်သြားပါဘူး” လို႔ လည္း ဦးပဥၹင္းက ေျပာပါတယ္။

ဖမ္းဆီးခ်ဳပ္ေႏွာင္ထားစဥ္မွာပဲ သံဃာတခ်ိဳ႕ဟာ ဆက္လက္သပိတ္ေမွာက္ခဲ့ၾကတယ္လို႔ ဦးပဥၹင္းရဲ႕ ေျပာျပခ်က္ အရ သိရျပီး အမ်ားစုကေတာ့ ဆက္လက္သပိတ္ေမွာက္ႏိုင္ေလာက္ေအာင္ အင္အားမရွိၾကေတာ့ဘူးလို႔လည္း ေျပာပါတယ္။

ေအာက္တိုဘာလ ၅ ရက္ေန႔မွာပဲ အင္းစိန္ ဂ်ီတီအိုင္ အခ်ဳပ္စခန္းကေန ျပန္လႊတ္လာတဲ့ အသက္ ၂၃ ႏွစ္ရွိ အမ်ိဳးသား တဦးကလည္း သူတို႔အခန္းထဲမွာ သံဃာနဲ႔လူ စုစုေပါင္း ၆၀၀ ေက်ာ္ထည့္ထားခဲ့တယ္လို႔ ေျပာျပပါ တယ္။

အင္းစိန္ ဂ်ီတီအိုင္မွာ တခန္းနဲ႔ တခန္းအဆက္အသြယ္လုပ္လို႔မရေအာင္ ခ်ဳပ္ေႏွာင္ထားခဲ့လို႔ တျခားအခန္းေတြနဲ႔ အဆက္ အသြယ္မရွိေပမယ့္ တျခားအခန္းေတြမွာလည္း သံဃာနဲ႔လူေတြရွိေနတာကို အသံေတြၾကားရတဲ့ အတြက္ သိခဲ့ရတယ္လို႔ ဆိုပါတယ္။ ျပီးေတာ့ သူေနခဲ့ရတဲ့ တပတ္အတြင္း အခန္းထဲမွာ စုစုေပါင္း သံဃာနဲ႔ လူ ၁၆ ဦး ေလာက္ ေသဆံုးၿပီး သံဃာေတာ္ေတြနဲ႔ လူအားလုံးနီးပါး မမာမက်န္း ျဖစ္ေနၾကတယ္လို႔လည္း သူက ေျပာျပပါ တယ္။

“ကိုယ္ေတာ္ေတြလည္း ပ်ံလြန္ေတာ္မူၾကတယ္၊ က်ေနာ့္ေဘးက ကိုရင္ေလးဟာ တကိုယ္လံုး တုန္ျပီး၊ ပါးစပ္ကေန ကေယာင္ကတန္းေတြေျပာေနတာ၊ အဲဒါကိုလည္း ဒီလိုပဲ ေငးၾကည့္ေနခဲ့ရတယ္။ ဘာမွ လုပ္မေပး ႏိုင္ဘူး၊ အေစာင့္ေတြကို ေျပာေပမယ့္ သူတို႔ကလည္း ဘာမွ လုပ္မေပးၾကဘူး၊ ေသမွပဲ အေလာင္း လာထုတ္ ၾကတယ္၊ ေနာက္ဆံုးေတာ့ က်ေနာ္ တို႔လည္း ဘယ္လိုမွ မတတ္ႏိုင္တဲ့အဆံုး အံတင္းတင္းၾကိတ္ ေနခဲ့ရတယ္၊ တကယ့္ ငရဲခန္းတခုပဲ”လို႕ သူၾကံဳေတြ႕ခဲ့ရတဲ့ အေတြ႕အၾကံဳကို စိတ္မေကာင္းျခင္းၾကီးစြာနဲ႕ ျပန္ေျပာျပခဲ့ပါတယ္။

က်ိဳကၠဆံရဲရိပ္သာကေန ျပန္္လြတ္လာတဲ့ အသက္ ၃၀ ရွိအမ်ိဳးသားတဦးကလည္း လူ အေယာက္ ၂၀၀ ေက်ာ္ ကို ေပ၂၀၊ ေပ ၄၀ ေလာက္ရွိတဲ့ အခန္းထဲမွာ စုျပံဳထားျပီး ေရသန္႔ဘူးၾကီး ၂ ဘူးေပးတယ္၊ တေန႔ကို ထမင္း ႏွစ္နပ္ေကြၽးေပမယ့္ ဆန္ကလည္းအရမ္းညံ့ျပီး ေန႔စဥ္ေဂၚဖီထုပ္ေရလံုျပဳတ္နဲ႔သာ ေကြၽးခဲ့့တယ္လို႔ ေျပာျပပါ တယ္။ အဲဒီအျပင္ မၾကာခဏ ဆိုသလို တဦးခ်င္းေခၚထုတ္ျပီး စစ္ေဆးေမးျမန္းတယ္လို႔လည္း ဆိုပါတယ္။

“၂၈ ရက္ေန႔ ညတံုးကေတာ့ တညလံုး မီးမွိတ္ထားတယ္။ ေမွာင္မည္းေနတာပဲ၊ အဲဒီမွာ ည ၁၂နာရီ ၁ နာရီ ေလာက္မွာ လူအေတာ္မ်ားမ်ားက ထိုင္လ်က္သားအိပ္ေပ်ာ္ေနတုန္း မီးသတ္ပိုက္ေတြနဲ႔ေရေတြ လာပက္တယ္၊ အားလံုး အိပ္ေမာက် ေနတဲ့သူေတြ ေရာ အိပ္မရတဲ့ သူေတြေရာ လန္႔ႏိုးကုန္ၾကတယ္၊ တခ်ိဳ႕ဆို စိတ္ေျခာက္ျခား ျပီး ေအာ္ၾကတယ္ဗ်ာ၊ အဲဒီလို ေအာ္ေနတုန္းမွာ စစ္သားနဲ႔ ရဲေတြ၀င္လာျပီး က်ေနာ္တို႔ ပါးေတြကို တျဖန္းျဖန္းနဲ႔ ၀င္ရိုက္ေတာ့တယ္၊ အားလံုးနီးပါးပဲ အရိုက္ခံရတယ္၊ ျပီးေတာ့ အ၀တ္စိုေတြနဲ႔တညလံုး ေနၾကရတယ္၊ အဲဒီမွာ တေယာက္ျခင္းကို ေခၚစစ္တယ္”လို႕ သူက စစ္အစုိးရရဲ႕စစ္ေဆးမႈပံုစံကို ေျပာျပပါတယ္။ စစ္ေဆးတဲ့အခါမွာ လည္း ရဲ၊ အက္စ္ဘီနဲ႕ စစ္ေထာက္လွမ္းေရးတို႔က သံုးၾကိမ္စစ္ေဆးခဲ့တယ္လို႔ သူက ဆိုပါတယ္။

ေအာက္တိုဘာလ ၄ ရက္ ေန႔ကစျပီး သံဃာတခ်ိဳ႕နဲ႔ လူတခ်ိဳ႕ကို ျပန္လႊတ္ေပးခဲ့ပါတယ္။ ျပန္လြတ္လာသူေတြရဲ႕ ေျပာျပ ခ်က္အရ ရာသက္ပန္ေျခခ်ဳပ္နဲ႔ ျပန္လႊတ္ေပးျခင္းျဖစ္ျပီး ေနာက္ေနာင္ ဆႏၵျပပြဲေတြမွာ ပါ၀င္ျခင္း၊ ရပ္ၾကည့္ အားေပးျခင္း၊ ပံ့ပိုးကူညီျခင္းေတြ မလုပ္ပါဘူးဆိုတဲ့ ခံ၀န္ခ်က္ေတြကို မိဘအုပ္ထိန္းသူေတြနဲ႔အတူ သက္ဆိုင္ရာ ျမိဳ႕နယ္ရံုး အသီးသီးမွာ လက္မွတ္ထိုးေပးခဲ့ရတယ္လို႔လည္း သိရပါတယ္။

သံဃာေတာ္ေတြကိုလည္း ခံ၀န္လက္မွတ္ထိုးခိုင္းခဲ့ျပီး လက္မွတ္ထိုးဖို႔ျငင္းရင္ လႊတ္မေပးဘဲ၊ လက္မွတ္ထိုးသူ ေတြနဲ႔ လမ္းေလွ်ာက္ေမတၱာသုတ္ရြတ္ဆႏၵျပပြဲမွာ မပါတဲ့သူေတြကိုသာလႊတ္ေပးတဲ့အတြက္ မလြတ္ေသးတဲ့ သံဃာ အမ်ားၾကီး က်န္ေနေသးတယ္လို႔ ျပန္လြတ္လာတဲ့ သံဃာေတြက ေျပာျပလို႔ သိရပါတယ္။

ငရဲခန္းက လြတ္လာလုိ႔ ေက်ာင္းကို ျပန္ေရာက္လာေပမယ့္ ေက်ာင္းထဲကေန ဘယ္ကိုမွမထြက္ရဘူး ဆိုတဲ့ စစ္အာဏာပိုင္ ေတြရဲ႕ အမိန္႔ေၾကာင့္ စစ္သားေတြ ရိုက္ႏွက္ခဲ့လို႔ ဦးေခါင္းက ကြဲေနတဲ့ ဒဏ္ရာကိုေတာင္ ေဆးခန္း ျပခြင့္မရေသးဘူးလို႔ ဗိုလ္တေထာင္ျမိဳ႕နယ္မွ ဦးပဥၹင္းတပါးကလည္း ေျပာျပပါတယ္။

အဲဒီ သံဃာေတာ္ေတြ ဦးေဆာင္တဲ့ဆႏၵျပပြဲမွာ ေသဆုံးသူေပါင္းအနည္းဆုံး ၁၃၀ ေလာက္ရွိၿပီး ဖမ္းဆီးခံထားရ သူေပါင္း ၃၀၀၀ ေက်ာ္ရွိတယ္လို႔ သိရပါတယ္။

ဧရာ၀တီအင္တာနက္မဂၢဇင္းမွ ၾကည္ေ၀ရဲ့ ေဆာင္းပါးျဖစ္ပါသည္။