နာဂစ္မုန္တုိင္းနဲ႔ပတ္သတ္ၿပီးေၾကကြဲရပါတယ္ ထုိ႔ထပ္ပုိဆုိးတာက လူလူခ်င္း စာနာေထာက္ထားမႈမရွိဘူး။ ရလုိမႈတစ္ခုပဲၾကည့္တတ္တဲ့ လက္တဆုပ္စာ အာဏာရွင္စစ္ဘီလူးေတြရဲ႕ ႏုိင္လုိမင္းထက္ျပဳမူဆံဆက္မႈေတြကုိ က်ေနာ္တုိ႔ျပည္သူေတြခံစားေနရပါတယ္။ ထုိ႔ေၾကာင့္ အေျခအေနေလးေတြတုိက္ဆုိင္လုိ႔ ဆရာေမာင္ေသြးသစ္ရဲ႕ ျခင္နဲ႔ျဖဳတ္ (စံပယ္ျဖဴ မဂၢဇင္း အမွတ္(၉) စက္တင္ဘာ၊၂၀၀၂ )တြင္ေဖာ္ျပခဲ့ေသာ ကဗ်ာကုိကူးယူတင္ျပလုိက္ပါတယ္။
ျခင္ နဲ႔ျဖဳတ္
မင္းတုိ႔ကုိ
မသတ္လုိဘူး။
ဒုိ႔ဆီက
ထြက္ပ်ံၾကဖုိ႔၊
အေလးအနက္ ေတာင္းဆုိတယ္။
ျခင္ေထာင္မဲ့
ၿခံဳေစာင္မဲ့၊ ဒုိ႔ရဲ႕ ခႏၶာကုိယ္
ေနရာမလပ္၊ လွည့္ပတ္ကုိက္ရင္း
မင္းတုိ႔ ေသြးစုတ္ေနၾကတယ္။
မင္းတုိ႔အားလုံး
စုရုံးပ်ံသြားၾကစမ္းပါ။
တကယ္ဆုိရင္
ဗြက္စုိႏြံၾကား၊ ရႊံ႕ပုတ္ၾကားက
ေမြးဖြားလာတဲ့ မင္းတုိ႔လုိ။
ဓနိက်ဴ၀ါး
တဲကုပ္ၾကားမွာ၊ ၾကီးထြားေနတဲ့ ငါတုိ႔ပါ။
ဘ၀တူခ်င္း
အတန္းစားခ်င္း၊ ရက္စက္ျခင္းနဲ႔
မင္းတုိ႔ ဗုိလ္မက်သင့္ဘူး။
မင္းတုိ႔ဟာ
ဒုိ႔ရဲေဘာ္ျဖစ္သင့္တယ္။
အဓိပၸါယ္ရွိတယ္
ReplyDeleteရွာရွာေဖြေဖြတင္ေပးလို႔ ေက်းဇူးပါပဲ
ကဗ်ာေလး ေကာင္းလိုက္တာဗ်ာ။
ReplyDeleteဆရာေမာင္ေသြးသစ္ရဲ ့ကဗ်ာေလးက ပါးပါးေလးနဲ ့ထိတယ္ဗ်ာ။ အရမ္းၾကိုက္တယ္။
ReplyDelete