နာၾကည္းမႈမ်ားရဲ့ပုစာၦ

(၁)

ေရာင္နီလာနံနက္ခင္းမွာ
ျပတင္းတံခါးေလးကုိ ဖြင့္ၾကည့္ေတာ့
သာယာလႈိက္ေမာဖြယ္ေကာင္းေလာက္ေအာင္ကုိ
ဆြတ္ျပန္႔ၾကည္ႏူးစရာ ရႈေမွ်ာ္ခင္းေလးေတြပါ
ဒီလုိ ေနရာ
ဒီလုိ ေဒသမ်ဳိးမွာ
ဖိႏွိပ္မႈေတြ
ခ်ဳိးေဖာက္မႈေတြ
အဓမၼေတြ
ျပည္တြင္းစစ္ေတြ
ရွိလိမ့္မယ္လုိ႔ ဘယ္သူေတြထင္မွာလဲ...။


(၂)

ငါစဥ္းစားတယ္
ဆန္းသစ္တဲ့ေန႔ရက္ေတြအေၾကာင္း
ငါသိခ်င္မိတယ္
ပန္းသစ္ေတြ ေ၀ေ၀ေနတဲ့ မနက္ခင္းေတြအေၾကာင္း
ငါေတြးၾကည့္တယ္
“ဒုကၡသည္တေယာက္က
သူ႔အမိႏုိင္ငံေတာ္ ေျမပုံကုိ
စူးစိုက္ေငးၾကည့္ေနသလုိမ်ဳိး ” (ကုိထက္မုိး- လူထုအေမ)
ေသခ်ာတာကေတာ့
လူေတြမ်က္ႏွာေပၚက
ကမာၻၾကီးကုိငါမယုံေတာ့ဘူး... ေသခ်ာပါတယ္...။

ဒီလုိနဲ႔ပဲ
ငါ့လက္ထဲက ငါ့ဘ၀ေလးကုိ
က်စ္က်စ္ပါေအာင္ ဆုပ္ထားၿပီး
အမွန္တရားကုိလြမ္းလြမ္းေနတတ္ၿပီ။

(၃)

ေလာကဓံနဲ႔မိတ္ေဆြျဖစ္ေနတဲ့အခ်ိန္
ဖိတ္တ၀က္ စင္တ၀က္ေန႔ရက္ေတြထဲမွာ
ကုိယ့္အတၱကုိယ္ခ်စ္ရင္းနဲ႔
ငါခ်စ္တဲ့သူေတြ
ငါမုန္းတဲ့သူေတြနဲ႔ ေကြကြင္းခဲ့ရတဲ့အထိေပါ့...။

ငါမခံႏုိင္ဘူး ဒီလုိဘ၀မ်ဳိးေတြထဲမွာ
နာက်င္စြာနဲ႔ငါေအာ္ဟစ္မိတယ္ သိခြင့္ရွိမလား
ကံတရားရဲ့ လွည့္ကြက္လား
ေလာကၾကီးရယ္ ငါတုိ႔ေတြအတြက္တရားရဲ့လားလုိ႔။