မႏွင္းဆီသုိ႔ လြမ္းသ၀ဏ္

ႏွင္းဆီႀကိဳက္တဲ့ ေကာင္မေလးေရ
မင္းအတြက္ ငါ့ႏွလုံးေသြးနဲ႔ရင္းၿပီး
ႏွင္းဆီတစ္ပင္စုိက္ပ်ဳိးခဲ့တယ္
အခုေတာ့
ငါစြဲလမ္းတဲ့ ႏွင္းဆီေလးတစ္ပြင့္
အေ၀းမွာ လန္းဆန္းသလား ၫွဳိးႏြမ္းသလား… ငါမသိ…။

တခါတုန္းက ကုိယ့္ေကာင္းကင္မွာ
လမင္းေလးတစ္စင္း သာခဲ့ဘူးတယ္
ေပ်ာ္ရႊင္မႈေတြ
ၿပီးျပည့္စုံျခင္းေတြ
ခြန္အားေတြ
ယုံၾကည္မႈေတြနဲ႔

အခုေတာ့
အေတြးစိတ္ကူးနဲ႔ အလြမ္းေတြရြာခ်ေနတဲ့
တိမ္လိပ္ေတြၾကား ငါတကုိယ္ေရအထီးက်န္စြာ
ႏွလုံးသားဒါဏ္ရာနဲ႔
ဘ၀ရထားေပၚ ဆက္ကာ လုိက္ပါရအုံးမယ္
ကုိယ္တုိ႔အတြက္ ေပ်ာ္စရာ ဘူတာရုံေလးတစ္ရုံေတာ့
ေဟာဒီ…မုိးကုတ္စက္၀ုိင္း အနားသပ္မွာရွိရမွာေပါ့…။

P.S (အလြမ္းဆုိတာ ေမြးရာပါ မဟုတ္ေပမယ့္ အဓိပၸါယ္မဲ့ လြမ္းေနမိတယ္…)

Anonymous

စီးေမ်ာျခင္း…

ေနပူလုိက္
မုိးရြာလုိက္
ဆီးႏွင္းေတြက်လုိက္
အခ်မ္းကဲ အေအးကဲနဲ႔
အင္းေလ… ဒါေ၀ါၿမိဳ႕မွ မဟုတ္တာ
ရာသီဥတုေတြေျပာင္း
ျမင္ကြင္းေတြေျပာင္း
နယ္ေျမေဒသေတြေျပာင္း
ခံစားမႈေတြလည္းေျပာင္းေပါ့….။

လူဆုိတာ တခုခုကုိ ၿငီးေငြ႔လာရင္
ဆန္႔က်င္ရာကုိ ေရွာင္ေျပးတတ္ၾကတယ္
ငါလည္း ဘာကုိျငင္းဆန္ရမွန္းမသိ
တစ္ေယာက္တည္း
သတိရမယ့္သူေတြကုိ သတိရလုိက္
လြမ္းရမယ့္သူေတြကုိ လြမ္းလုိက္
လႈပ္ဖုိ႔မေျပာနဲ႔ ၿငိမ္ၿငိမ္ေလးကုိ ေမာေနတယ္…။

သိပၸံပညာရွင္ေတြက ေျပာတယ္
ဘယ္ေတာ့မွ မေျပာင္းလည္းတဲ့ နိယာမတဲ့
“ အရာရာဟာ အၿမဲတမ္းေျပာင္းလည္းေနတယ္ ” တဲ့
ငါလည္း မေသခ်ာ မေရရာမႈေတြနဲ႔
အခ်င္းခ်င္း ဟာမုိနီျဖစ္လုိ႔
သူငယ္ခ်င္းေရ…
မင္းတုိ႔အေပၚကုိ တ၀ုန္း၀ုန္းနဲ႔ ရြာေနတဲ့ ေ၀ါၿမိဳ႕မုိးက
ငါ့ကုိ မစုိျပန္ဘူး…။